Ekosystem centrów danych ewoluuje i rozwija się na wszystkich poziomach, a jego działania koncentrują się głównie w chmurze, na brzegu sieci i w coraz większym stopniu w zasobach chmurowych na brzegu sieci. Dobrze znane małe pomieszczenia IT nadal funkcjonują, ale w dobie migracji zasobów do brzegu stają się reliktem.
Kiedy w 2019 r. przeprowadziliśmy ankietę wśród specjalistów ds. centrów danych w ramach naszego badania Data Center 2025, ponad połowa użytkowników obiektów brzegowych stwierdziła, że spodziewa się podwojenia liczby tych lokalizacji do 2025 r., a 1 na 5 ankietowanych przewidywał wzrost o 400% lub wyższy. Teraz, gdy jesteśmy w połowie drogi do 2025 r., nowe badanie wskazuje, że te ambitne prognozy były uzasadnione.
Najnowsze badanie, do którego przeczytania zachęcam, potwierdza prognozy z roku 2019 i kreśli obraz branży rozwijającej i zmieniającej się, aby zaspokoić nienasycone zapotrzebowanie na przetwarzanie danych, zwłaszcza na brzegu sieci.
Uczestnicy badania oczekują, że udział elementu brzegowego w całkowitym przetwarzaniu danych wzrośnie z 21% do 27%, a chmury publicznej, — która w coraz większym stopniu obejmuje zasoby chmury na brzegu sieci— wzrośnie z 19% do 25%. To zjawisko nie zaskakuje i jest odzwierciedleniem ciągłego odchodzenia od scentralizowanego, lokalnego przetwarzania danych, którego udział w całkowitym przetwarzaniu danych spadnie z 45% do 35%.
Sięgając nieco głębiej, zaczynamy dostrzegać nie tylko zmieniający się profil przetwarzania danych i rosnący udział elementu brzegowego, ale także pewne znaczące zmiany w tych poszczególnych obiektach brzegowych. Mówiąc prosto, są one coraz większe i zużywają coraz więcej energii. Zgodnie z naszym badaniem 42% wszystkich obiektów na brzegu składa się z co najmniej pięciu szaf rack, 13% z nich obejmuje ponad 20 szaf, a zapotrzebowanie na moc 14% lokalizacji wynosi ponad 200 kilowatów (kW).
Potrzeba zmniejszenia opóźnień lub zminimalizowania zużycia pasma poprzez zmniejszenie dystansu pomiędzy użytkownikiem a punktami przetwarzania danych jest przyczyną i siłą napędową migracji ku brzegowi, ale taka przyspieszona tendencja doprowadziła do niespójnej strategii wdrażania. Obiekty brzegowe stają się coraz bardziej złożone, realizują zaawansowane przetwarzanie danych w dużej ilości i są zbyt często konstruowane niemal bez planu.
Dlatego w 2016 r. opracowaliśmy raport Edge Archetypes kategoryzujący wdrożenia brzegowe według przypadków użycia, a w w zeszłym roku zrobiliśmy kolejny krok, przedstawiając Edge Archetypes 2.0. Nowy raport przedstawia gotowe do wdrażania modele infrastruktury brzegowej, które zapewniają standaryzowane podejście do implementacji brzegu. Taki poziom normalizacji w zdefiniowanych kategoriach brzegu jest nowością. To ważne narzędzie, które pomaga organizacjom szybciej wdrażać obiekty brzegowe, obniżać koszty i prowadzić wydajniejsze operacje. Cztery modele infrastruktury brzegowej to: Brzeg urządzeń, Mikro brzeg, Rozproszone brzegowe centrum danych i Regionalne brzegowe centrum danych.
Wykorzystując te modele jako punkt wyjścia, możemy szybko skonfigurować szeroką koncepcję infrastruktury potrzebnej do obsługi dowolnego proponowanego obiektu brzegowego. Ma to zasadnicze znaczenie dla dostosowania odporności tych obiektów do ich rosnącej krytyczności — - i zmniejszenie luki, która jest dzisiaj niebezpiecznie duża.
Jak jest ona duża? Około połowa ankietowanych twierdzi, że ich obiekty brzegowe charakteryzują się poziomem odporności zgodnym z klasyfikacją poziomu Tier I lub II według Uptime Institute — czyli najniższym. Podobnie ponad 90% obiektów wymaga zasilania na poziomie co najmniej 2 kW, co odpowiada wartości progowej, przy której zalecane jest dedykowane chłodzenie IT, ale tylko 39% lokalizacji korzysta ze specjalnie zaprojektowanych systemów chłodzenia IT.
Nasze modele, w celu skategoryzowania potencjalnego wdrożenia, uwzględniają, oprócz wielu innych czynników, przypadek użycia, lokalizację, liczbę szaf rack, wymagania i dostępność zasilania, liczbę najemców, środowisko zewnętrzne, infrastrukturę pasywną, dostawcę infrastruktury brzegowej oraz liczbę lokalizacji, które mają zostać wdrożone. Na tym etapie możemy dopasować je do standaryzowanej infrastruktury, która może być dostosowana do konkretnych potrzeb operatora. Jeśli chcesz dowiedzieć się więcej o swoich obiektach brzegowych, skorzystaj z naszego narzędzia online.
Po poznaniu (1) funkcji i cech IT, które musi wspierać każdy obiekt, (2) fizycznych rozmiarów sieci brzegowej oraz (3) atrybutów infrastruktury wymaganych dla każdego wdrożenia, możemy skonfigurować, zbudować i wdrożyć wymagane rozwiązanie szybciej i wydajniej, minimalizując czas instalacji i obsługi na miejscu. To ogromny krok naprzód w projektowaniu i wdrażaniu brzegu.
Współczesny brzeg jest coraz bardziej zaawansowany, krytyczny i złożony. Stosując systematyczną koncepcję analizy obiektu, możemy zastosować dostosowaną do potrzeb standaryzację brzegu. Skróci to czas i koszty wdrażania, podniesie wydajność i dostępność oraz zapewni naszym klientom (oraz ich klientom) bezproblemową obsługę sieci, jakiej oczekują.
Jakie korzyści odniosłaby Twoja organizacja z bardziej standardowego podejścia do wdrażania rozwiązań brzegowych?
